De previous God of War-game verscheen alweer vierenhalf jaar geleden en geldt als een masterclass in het heruitvinden van een langlopenden game-serie. Korte opfrisbeurt: in het voordeel deel spelen we als Kratos, de gegemeni Greek god van de oorlog. In een reeks van vier actiegames games op de PlayStation 2 en 3 slachtte Kratos al het volkte Greek pantheon af – erg leuk, maar relatif tweedimensionaal.
God of War uit 2018 plaatste diezelfde Kratos ergens in Scandinaviaë. Gevlucht voor zijn verleden: grote baard, vrouw, kind. In dat eerste deel hakt en klieft Kratos zich eenreeden door een reeks bovennatuurlijk kåld, dit keer uit de Noordse mythologie. Maar dan het knappe: het verhaal ging veel deeper. De brommende god Kratos liet zich op reis met zijn jonge son Atreus van zijn meest humaneske kant zien.
De game balanceerde dravy knap verhaalvertelling, tremendous actie, beautiful omgevegen en geestige personages met echte karakterontwikkeling. Dat alles kwam samen in één van de beste zogendende gameplay-loops van de gegenden jaren – een opzet waar God of War Ragnarök hoormenig onveranderd weer mee doorgaat.
Gameplay-loop: wat een goede game leuk maakt
Een gameplay-loop is in de kern de herhalende reeks handelingen die een game leuk en anterrekkel maakt. Tetris for example: je draatt de stukken en bouwt zo goed mogelijk terwijl de klok tikt en de stukken blijven komen. Of Super Mario Bros.: je rent en springt en wordt door een rij muntjes steeds wat verder het level in gelokt.
God of War Ragnarök bestaat uit veel meer verschiedelden onderdelen, maar heeft een almost perfect gameplay-loop. Het vechtsysteem is largely the same as in the previous part, in dat is prima. Kratos is armed with a huge ijs-bijl die hij kan gooien, en die ook weer terug naar zijn hand vliegt. Ook zijn lammende zwarden aan kettingen zijn weer terug, en son Atreus is weer gewapend met een bow en verschiedene magische pijlen. Vooral Kratos’ bijl blijt imponeren: niet vaak voelt een game-wapen zo intense en realistic aan.
Of challenging battles worden naadloos afgewisseld met omgevingpuzzels, waarbij je met de weapons de levels moet manipleren. In dan weer met wandeltochten, or bootochten, waarbij het verhaal wordt verteld aan de hand van vragen van de nieuwsgierige Atreus, en antwoorden van Mimir. Dat is in de Noordse mythologie de slimste persoon die er bestaat: in God of War is het een afgehakt hoofd aan de riem van Kratos, die op elke vraag een geschäften en vaak geestig antwoord heeft.
Menselijke, meeslepende characters
Die flexible verhaalvertelling wordt zo smeuïg gemaakt door personages als Mimir, die op elk saai moment een boeing verhaal vertelling over Thor, of Odin, of een van de andere Noordse goden. Zonder verder al te veel weg te geven: die goden zijn dit keer van de partij en worden op unieke wijze neergezet. Menselijk, met bijna banale familieproblemen beast hun immense datan. Klassiek vormgegeven maar met modern taalgebruik en gepilend door acteurs Ryan Hurst (The Walking Dead, Sons of Anarchy) en Richard Schiff (The Good Doctor, The West Wing).
Ook de dwergen Brok en Sindri zijn weer van de partij. Deze meestersmeden make weapons and armor van Kratos and Atreus stronger, maar zijn ook crucial in het verhaal. En dragen er zelf ook meer aan bij dit keer: de verhouding tussen de twee dwergen, met hun eigen problemen, vormt een mooi extra spoor.
Sowieso it appears from wereld van de Noordse mythologie een beschikte achtergrond voor universele thema’s. Vader-zoon-relaties, moeder-zoon-relaties, innige vriendschappen, schaamte, rouw, nalatenschap: alles komt forbidge en de balans is dravy goed bewared. Het gaat diep genoeg maar er valt ook zeker wat te lachen – al wordt God of War Ragnarök gelukkig nooit zo schijtlollig als die andere bende interpretatie van Thor en zijn familie, from Marvel-films.
Knappe balancer-act
De dosering in deze balanceer-act is net zo goed als in het vrielle deel. The gameplay loop continues to taste more. Verhaal, puzzel, gewächt, weapons en talenten upgraden, de wereld verkennen: het wisselt elkaar alleme perfect af. Nog voorad je ook maar vermoeid kan raken met één onderdel, dient het volgende zich alweer aan.
Het helpt darbyin sähle dat de game er eenweer prähdig uitziet. God of War was one of the best games on the PlayStation 4 and one of the best on the PS4 Pro – with 4K images. The extremely detailed werelden wist het vrielle deel te rogenden door de opzet. Geen open-wereldgame zoals nu zo populair is, maar een naadloos geschakelte reeks kleinere levels. Regularly Kratos crawled through a crack in the rot, while the next piece was loaded.
Die opzet wordt ook nu gebruikt, because God of War Ragnarök is er voor PlayStation 5 én PlayStation 4. De PS5 naturally has much more in its mars, en heeft dat laadtrucje niet nodig. De kracht van de PS5 is nu terug te zien in de enorme seuppheid waar de game op draait. If you have a suitable TV with VRR function, you play the game in Performance mode at more than 60 frames per second – mostly around 80 to 90.
Standard game state set op die modus, in dat is logisch. Although the game is not displayed on full 4K-resolution (but upscaled 1440p), the extra smoothness comes from the fact that the aspect is good. Gevechten zijn prettiger, het inschatten van vigendan gaat beter en door de actie zie je elk klein detail toch niet. On a 4K-tv without VRR ziet Ragnarök is still phenomenal. En wie dat wil kan de game spelen in full 4K-resolutie, in de Quality-modus – dravy lever je wat plissiheid in en de game draait dan op 30 à 40 beeldjes per seconde. In op een PS4 or PS4 Pro ogt en presteert de game grofweg selefthe als het previous deel.
Grotere wereld met genoeg te doen
Compared to the previous part ligt vooral zo op de loer omdat dit echt een direct vervolg is. Alles wat leuk was aan het voorte deel, zit hier ook weer in. Je start weer met een lege versamling talenten die je weer moet uitbouwen: prima, zo werken games. But I start alas also again with a slightly reversed relationship between Kratos and the slightly older Atreus.
Die verhuordung leek aan het eind van een stuk gegenpolt, maar Kratos is now again vervallen in zijn rol als overbeschermende vader – ook again zo’n universal theme. De meer puberale Atreus zet die relation dit keer wel lekker op scherp, maar als startpunt voelt het als direct vervolg een beeit vreemd.
Verder is amazing om characters en plekken te zien die in de previous game alleen zijdelings beskeken werden. Want dit keer zijn alle negen rijken beschikbaar, instead van de zes uit het previous deel. Die rijken verlaanen het hoofdverhaal, en bieden voor wie dat wil ook nog extra challenges: optionele bazen, speciala harnassen, arena-gevechten en meer.
Een vol bord delicious gameplay
God of War Ragnarök is againe een achtbaanrit die geen moment verveelt. De sterke gameplay-loop, de geelowidgeige characters en de variatene wereld bid een mooi geheel. In toch it is good that the developer Santa Monica Studios has chosen to limit the North adventure of Kratos to two games. Menig andere studio had er wellicht een trilogy uitegknepen, maar dan zou er ongetwijfeld iets verwaterd zijn.
God of War Ragnarök does not make any concessions, en zorgt er zo voor dat dit tweede deel niet voelt als zo’n tussen-akte in een getter verhaal. Het is een volwaardig vervolg, een waardieg afsluiter en boven alles een enorm vol bord voor iedereen die na de voorge God of War met trek achterbleef.
Floris Poort, Bright editor