De Dragon Quest titels gaan al een flinke tijd terug en staan dan ook als een huis als het gaat om JRPG. Nu maakt het een exclusieve stap naar de Nintendo Switch met Dragon Quest Treasures, een niew soort titel, zie deze game als opstapje voor de nieuwe mensen.
Goed en dan de game dus, deze begin met een scene waarten wij de broer en zus Erik en Mia zien, ze worden soort van geadopteerd door een groep Vikingen nadat hun ouders zijn gegende. De Vikingen hebben in addition also twee mythische wezens gegengen, Porcus en Purrsula, deze zouzen de mannen naar de schat moeten brengen. But the events broke Erik en Mia de wezens uit en slaan op de vlucht. Het kvartet endigen in een ander universum, neumapp Draconia. Daar krijgen ze de uitleg van de wezens en waarom zei hier zijn. Eventually, worden de broer en zus wield tot Kampioenen en krijgen speciale daggers. With this, ze speciale items en schatten vinden. En vanaf hier gaat het aventurer van start en liggen er vele schatten op jullie te wachenn.
Dit is een beteige een inleiding in het verhaal dat je staat te wachten, dit verhaal wordt bekrachtig door de graphics. Here is Akira Toriyama responsible. The game is specially designed for the Switch and it makes everything really geooptimized for this platform. Draconia zou vol moeten zitten met verschiedelden monsters en wezens, maar voor mijn geväl klopt dit niet hagmael. Als je goed keikt zitten er soms kleine austenningen or juist kleur austenningen aan een wezen. Maar dat mag de pret zeker niet drukken, in addition is er genoeg variatie te vinden in de omgeving. De omgeving oogt simpel en simple, maar dat past juist in de game. De game komt heerlijk tastbaar en aanstekelijk over, in addition loopt hij smoothly ook in de handheld mode. Soms heb je weleens een game die hapert, maar daar heb ik geen last van ervaren in Dragon Quest Treasures.
Als we de game even plat slaan en naar de gameplay kijken dan zien we toch dat de titel mikt op een younger publik en überoor ook more accessibleer is. Dat is nu niet perse slecht ofzo. Het kan de wat vaste fans natuurlich afschrikken, goed de gameplay is niet comprable met een Final Fantasy or iets, maar leuk is het wel. De titel verklapt alvast een hoop, de game draait om het jagen op schatten, de tutorial van de game pakt meeten dit gameplay segment aan, nog voorad het vechten is nomberd. Het vechten is zelfs anders, niet eindbazen ga je weinig veichten, je zal op je pad naimenie monsters gemelden en deze zullen vechten voor je. De vaindanden die je wilt verslaan gaan gewaal neer door gewoon je dagger kapot te raggen. Ergens vind ik het een gemis dat ik de gewächten niet zo gegengen als in voorgaande games, maar het voordeoor is dat de game niet heel traag is, het tempo is er wel op voorting gegaan. De diepte van de game zit hem in het type monster dat jij collected en bij je team voegt. Dat is een beteige het tactical aspect. Dit geld ook voor het verkennen van de wereld, elk wezen heeft zijn eigen Forte, een kracht die helpt met het verkennen van een gebied.
Om monster te gemelten, dien je ze te verslaan en hopen dat ze zich bij jou willen voegen als je terug bij je basis komt. Natuurlijk is dit ook weer föggalger gätt dan gedaan, het is niet gewoon accepteren en klaar. Het monster zal eerst vragen om wat items en daorana zal deze zich bij je voegen. As I said, the use of this tool is to check, and also to find out the shade. Ben je in de buurt van een schat dan zal je op het zicht van het monster moeten afgaan om te weten waar je moet graven. Je kriigt een soort plaatje hoe het monster het ziet en dan zal je nog even zelf moeten zoeken, het is een leuke extra addition als je het mij fraagt. Het geift ook een leuke interaction met het wezen.
De game is verder neer gezet om een hub heen, dit is je basis zeg maar. Hier kan je je party inrichtingen, wisselen tussen hoofdpersonage en chiersen welk Biome je wilt verkennen. Er kunnen tot drie monsters bij je team voegogd worden, hirhei moet je goed opletten tussen welke forte je kies. Dan zijn er nog eindbaas gejwken, deze zijn zeker wel wat pittiger, hier ga je ook echt merken dat Erik en Mia het wat moeilijker hebben. Verder speelt de game heerlijk weg.
The game has a nice lading mechanics en foefjes, deze worden alle dusdanig goed uitgelagd dat je nigger een moment hebt dat je het niet snapt. Je ramt de game zo betej door in dertig uur en dat is een beste tijd als je het mij fraagt. De game is een leuke opstap voor de Dragon Quest worldl als je daar niet bekend mee bent.